Γιατί χρειάζονται οι μελλοντικές συμβάσεις: χαρακτηριστικά του χρηματοοικονομικού εργαλείου και αρχές λειτουργίας

Ο χρηματοοικονομικός τομέας προσφέρει πολλούς τρόπους κερδοφορίας και ασφάλισης. Ένα από τα πιο πανίσχυρα εργαλεία είναι οι μελλοντικές συμβάσεις. Για έναν νέο, ο όρος ακούγεται περίπλοκος, αλλά στην πράξη δεν είναι τόσο δύσκολο να τον κατανοήσει κανείς. Είναι σημαντικό να καταλάβετε γιατί χρειάζονται οι μελλοντικές συμβάσεις, ποιοι επωφελούνται από αυτές και πώς χρησιμοποιούνται στο εμπόριο. Από αυτό εξαρτάται η αποτελεσματικότητα της στρατηγικής και η διαχείριση του κινδύνου.

Τι είναι οι μελλοντικές συμβάσεις με απλά λόγια;

Ένα παράγωγο συμβόλαιο – μια συμφωνία με την οποία οι πλευρές συμφωνούν να αγοράσουν ή να πουλήσουν ένα βασικό ενεργητικό στο μέλλον σε μια προκαθορισμένη τιμή. Οι πλευρές δεν συζητούν τους όρους κάθε φορά, αλλά λειτουργούν με βάση ένα πρότυπο που έχει εγκριθεί από το χρηματιστήριο.

Η συμφωνία δεν οδηγεί απαραίτητα στην πραγματική παράδοση του αγαθού. Σε πολλές περιπτώσεις, οι υπολογισμοί γίνονται σε μετρητά – με βάση τη διαφορά μεταξύ της τιμής της συμφωνίας και της τρέχουσας αγοραστικής αξίας.

Για να καταλάβετε γιατί χρειάζονται οι μελλοντικές συμβάσεις, αξίζει να εξετάσετε τις δύο κύριες ομάδες συμμετεχόντων: τους σπεκουλάντορες και τους ασφαλιστές. Οι πρώτοι κερδίζουν από τις διακυμάνσεις των τιμών, ενώ οι δεύτεροι ασφαλίζουν την επιχείρησή τους από ανεπιθύμητες αλλαγές στις τιμές.

Για ποιο λόγο χρησιμοποιούνται οι μελλοντικές συμβάσεις στην πραγματική οικονομία;

Η αγορά μελλοντικών συμβάσεων για αρχάριους εξυπηρετεί αρκετούς σκοπούς. Ο κύριος – η εξάλειψη της αβεβαιότητας σχετικά με την τιμή του ενεργητικού στο μέλλον. Για παράδειγμα, μια αγροτική επιχείρηση γνωρίζει ότι θα συγκεντρώσει τη σοδειά της σε τρεις μήνες. Με μια συμφωνία μπορεί να καθορίσει την τιμή εκτέλεσης ήδη τώρα, αποφεύγοντας απώλειες σε περίπτωση μείωσης της ζήτησης. Ο αγοραστής, από την πλευρά του, λαμβάνει εγγύηση για τον όγκο και την τιμή.

Έτσι, η ερώτηση “γιατί χρειάζονται οι μελλοντικές συμβάσεις” έχει πρακτικό χαρακτήρα: επιτρέπουν τη διαχείριση κινδύνων, τη σταθεροποίηση των υπολογισμών και την πρόβλεψη εσόδων.

Ποια είναι τα είδη των χρηματιστηριακών παραγώγων: κατηγοριοποίηση ανά υπολογισμούς

Όλες οι συμφωνίες διαιρούνται σε δύο κατηγορίες: παράδοσης και υπολογισμού. Στην πρώτη περίπτωση υπάρχει πραγματική παράδοση του αγαθού – για παράδειγμα πετρελαίου ή μετάλλων. Στη δεύτερη – απλή χρηματική αποζημίωση, χωρίς φυσική παράδοση. Η δεύτερη περίπτωση είναι πιο δημοφιλής μεταξύ των εμπόρων. Οι βασικές κατηγορίες είναι:

• παράδοσης – υποχρέωση να ολοκληρωθεί η συμφωνία με την παράδοση του ενεργητικού;
• υπολογισμού – το αποτέλεσμα της συμφωνίας είναι η χρηματική διαφορά μεταξύ της αγοραστικής και της συμβατικής τιμής;
• συναλλάγματος – στη διαφορά του ισοτιμίας ζεύγους;
• μετοχών – σε δείκτες ή μεμονωμένες μετοχές;
• εμπορευματικών – σε πρώτες ύλες, ενέργεια, γεωργικά προϊόντα.

Η κατανόηση της δομής της συμφωνίας βοηθά να κατανοήσετε γιατί χρειάζονται οι μελλοντικές συμβάσεις και ποιον τύπο είναι καλύτερο να επιλέξετε για μια συγκεκριμένη εργασία.

Πώς λειτουργεί η εμπορία χρηματοοικονομικών παραγώγων;

Ο εμποράντης ανοίγει μια θέση για αγορά ή πώληση συμφωνίας. Η συναλλαγή πραγματοποιείται μέσω ενός μεσίτη, ο οποίος καταχωρεί την εντολή στο χρηματιστήριο. Με τη μεταβολή της τιμής, ο εμποράντης είτε κερδίζει είτε χάνει. Όλες οι αλλαγές καταγράφονται καθημερινά μέσω της μεταβατικής προθεσμίας – το ποσό που αφαιρείται ή πιστώνεται στον λογαριασμό ανάλογα με το αποτέλεσμα.

Το οικονομικό αποτέλεσμα εξαρτάται από τη μόχλευση, δηλαδή τη σχέση μεταξύ των κεφαλαίων που επενδύονται και του όγκου της συναλλαγής. Η εγγυητική κάλυψη είναι το ποσό που ο εμποράντης καταθέτει ως εγγύηση πριν από το άνοιγμα μιας θέσης, ως εγγύηση προς το χρηματιστήριο.

Εδώ γίνεται εμφανές γιατί χρειάζονται οι μελλοντικές συμβάσεις – επιτρέπουν την εμπορία περιουσιακών στοιχείων με ελάχιστες επενδύσεις και υψηλή ρευστότητα.

Πώς να κερδίσετε από τις μελλοντικές συμβάσεις: στρατηγικές και προσεγγίσεις

Το κέρδος δημιουργείται μέσω της σωστής πρόβλεψης της κίνησης της τιμής. Αν ο εμποράντης αγόρασε τη συμφωνία φθηνά και την πούλησε ακριβά – η διαφορά γίνεται κέρδος. Σημαντικό είναι όχι μόνο το σημείο εισόδου, αλλά και η στιγμή κλεισίματος